Verkeer op Curaçao: Chaos met een glimlach

Terug naar blogs

Of je nu op vakantie bent of hier al jaren woont: het verkeer op Curaçao laat niemand koud. Behalve misschien als je scooter het begeeft bij Snèk 2000. In mijn boekje #HouOpMetMe neem ik je al mee op avontuur door de verkeersjungle – als scooteraar, welteverstaan. Maar in dit blog duiken we er nog even dieper in. Want of je nu op vier wielen, twee wielen of in een huurauto zonder remblokken zit: het verkeer op Curaçao is... een belevenis.

Knipperlichtrelatie

Je denkt misschien: “Even richting aangeven, hoe moeilijk kan dat zijn?” Nou, hier is het eerder een gokspel dan een verkeersregel. Als er al wordt geknipperd, dan is het meestal op het moment dat de auto al stilstaat of halverwege de bocht is. Vooral bepaalde automerk-rijders, maar eigenlijk gewoon iedereen, ziet het meer als accessoire dan als communicatiemiddel.

Regen = glijbaan

Heb je het genoegen gehad om regen mee te maken op Curaçao? Dan weet je dat het asfalt verandert in een soort glibberige tropische schaatsbaan. Door de mix van stof, zand en olie die normaal lekker blijft liggen, maar bij een regenbui loskomt, is het gladder dan een natte zeephelling. Tip van tante Aranka: rij als een bejaarde met smetvrees.

Botsing? Blijf alsjeblieft staan

Dit is écht belangrijk: bij een ongeluk – hoe klein ook – mag je je voertuig niet verplaatsen. Ook niet als je midden op een rotonde staat of boven op de Julianabrug. Je belt ForenSys (9233), die komen met hun gezellige busje het ongeluk vastleggen, foto’s maken, verklaringen opnemen en waarschijnlijk ook nog de koffie opdrinken. Verplaats je de auto wél? Dan kun je fluiten naar je verzekeringsuitkering. Echt. Niet. Doen.

Voorrang: regel of roulette?

Op rotondes en kruispunten heeft verkeer van rechts voorrang. Tenzij er borden staan die het tegendeel aangeven. Iets wat vaak voorkomt in het verkeer op Curaçao en ook echt met een duidelijk voorrangsbord kenbaar wordt gemaakt. Klinkt simpel. Maar dan heb je de Kia Picanto-toeristen nog niet meegemaakt die denken dat het altijd ‘wie van rechts komt, mag eerst’ is. Spoiler: dat leidt tot kettingbotsingen. Veel.

Waar de weg een rondje wordt

Rotondes op Curaçao zijn een verhaal apart. Vroeger waren ze er nauwelijks, waardoor veel locals nog steeds niet helemaal lijken te weten wat de bedoeling is. En eerlijk? Soms geven de rotondes zelf ook geen helderheid. Je volgt keurig de borden en… eindigt op een stoep. Of tegen een paal. De voorrangsregels? Tja, officieel heeft verkeer van rechts voorrang, maar in de praktijk wint de grootste auto. Of degene zonder verzekering – want wat maakt een kras meer of minder nog uit? Rotonde = roulette. Zet je zonnebril op en let vooral goed op.

Wegen met karakter

De wegen op Curaçao zijn... tja, ze hebben karakter. Dat is een vriendelijke manier om te zeggen: kraters, hobbels, spontaan verdwijnende asfaltlagen en gaten waarin je je voorwiel kunt verliezen. Na regen lijken ze onschuldig volgelopen met water, maar laat je niet misleiden: dat is geen plasje, dat is een afgrond.

Fietsers zijn suicyclists

Ik zeg het maar zoals het is: fietsen op Curaçao is iets voor durfals. Niet alleen is het bloedheet, er zijn ook amper fietspaden, veel blinde hoeken en een totaal gebrek aan respect voor tweewielers. Ik noem ze dan ook liefkozend suicyclists. Trap op eigen risico.

Sociaal tot in het absurde

Wat ik stiekem wel waardeer aan het verkeer op Curaçao, is dat mensen over het algemeen vriendelijk zijn. Je krijgt voorrang met een handgebaar, een toeter of een lichtsignaal. Maar... soms gaan ze daar iets te ver in. “Ga maar voor hoor!” tegen een ander, terwijl jij net op een drukke weg invoegt. Zonder dat ze zelf in hun spiegels gekeken hebben. Het is goed bedoeld, maar niet altijd even handig (of veilig).

Vrijdagmiddagfile of vrijdagmiddagborrel?

En dan nog een niet te negeren onderdeel van het eilandleven: drank achter het stuur. Vrijdagmiddag op Curaçao? Dan is de kans groot dat een flink deel van de weggebruikers al aan de rum-cola zit. Elke andere dag overigens ook. Uber hebben we hier niet en het openbaar vervoer is – tja – vooral goed in onzichtbaar blijven. Dus kruipen velen gewoon zélf achter het stuur, ook na een happy hour of twee, drie. Houd daar rekening mee in het verkeer. Want waar je in Nederland een BOB hebt, heb je hier vooral een “het is maar vijf minuutjes rijden toch?”-mentaliteit. Alert blijven dus. Zeker rond borreltijd.

Onverzekerd? (Bijna) zeker weten!

Hier rijden auto’s rond die zelfs bij een APK in een tekenfilm nog zouden worden afgekeurd. Blijkbaar is een klapperige bumper en achterlichten op half elf geen reden tot paniek. En verzekeringspapieren? Ach, die zijn er in theorie. In de praktijk blijkt uit onderzoek dat bijna de helft van de voertuigen onverzekerd rondrijdt. Het resultaat: de wél verzekerden betalen extra premie – gewoon, voor het geval je netjes van achteren wordt aangereden door iemand zonder geldige polis. Gezellig hè?

Eerst betalen, dan tanken

Tot slot, iets wat toeristen regelmatig vergeten: bij het tankstation moet je eerst naar het loket om te betalen voordat er ook maar één druppel brandstof uit de slang komt. Vergeet je dat? Dan sta je daar een beetje met je pomp in de hand en je gezicht op onbegrip. Check ook altijd of je de gele slang (benzine) of zwarte (diesel) nodig hebt. Dat voorkomt een hoop narigheid.

Curaclusie

Verkeer op Curaçao is niet per se levensgevaarlijk (al scheelt het soms weinig), maar wel een lesje in flexibiliteit, glimlachen en je niet laten opfokken. Kijk goed, houd afstand, rij rustig en geef vooral niet op als je voor de zesde keer achter een cementwagen zit die 30 rijdt.

Lees lekker verder voor meer tropische wijsheden en tips. En koop mijn boekje #HouOpMetMe, daar staat de rest van m’n scooter ventures in!

Terug naar blogs