Boodschappenbingo op Curaçao

Terug naar blogs

Ook wel: vandaag kruidenkaas, morgen kansloos

Online shoppen is een avontuur op zich (zie vorig blog met sushi-sets en sedula-stress), maar het echte Curaçaose winkel circus speelt zich gewoon af in de supermarkt. Of in de minimarket. Of bij de snek. Of… nou ja, aan verkooppunten geen gebrek. Maar wát er precies te koop is? Tja, dat blijft een verrassing. Welkom bij de dagelijkse boodschappen bingo.

Van hyper tot snek tot tankstation-winkel

Curaçao is op koopvlak heerlijk creatief. Je kunt hier letterlijk je shampoo scoren bij het tankstation (net als een fles wijn) en je hondenvoer bij de Chino. En dan bedoel ik dus niet een Vinex-wijk-winkel, maar een toko met TL-verlichting, een airco op standje iglo en een bar waar je om 10 uur ’s ochtends al een Amstel Brightje weg kunt tikken.

We hebben twee Van den Tweels ( Nederlanders noemen ze gewoon ‘de Appie’), een Mangusa Hypermarket waar je bijna verdwaalt en een handjevol supermarkten die een mix verkopen van Amerikaanse ‘family packs’ en Europese kruiden die ineens 9 gulden blijken te kosten.

Dus nee, het is hier geen voedselwoestijn. Integendeel: het is een tropische mengelmoes van verkooppunten waar je de ene dag de beste olijfolie ooit scoort en de volgende dag met lege handen staat op de plek waar diezelfde fles stond. Alles draait hier om timing, geluk en weten in welk hoekje van welk winkeltje je net dat ene moet zoeken. Alleen… je weet nooit zeker wát er nou weer in de schappen ligt.

Scoren? Inslaan.

Wie eenmaal iets lekkers of handigs vindt, leert snel: neem er drie. Of zes. Of een hele vriezer vol. Want de kans dat het volgende week weer op voorraad is? Net zo groot als het winnen van de loterij zonder mee te doen.

Kruidenkaas voor in de pasta? Jackpot! Italiaanse diepvriesgroenten? Lading mee naar huis. Surimi sticks – mijn persoonlijke favoriet – zie ik tegenwoordig al als tropische delicatessen. Als ze er zijn, grabbel ik meteen vier pakken uit het koelvak alsof het het laatste avondmaal is.

Containers, kosten en... chaos

Dat onvoorspelbare assortiment heeft natuurlijk een reden. Of nou ja, meerdere. Vrijwel alles op het eiland komt in containers over zee. Die moeten eerst vol – want half gevulde containers zijn duurder per product – en daarna moeten ze ingeklaard worden door de douane. En daar zit zelden haast achter. Denk aan papierwerk, wachttijden en mensen die op hun gemakje een vorkje prikken tijdens de administratieve rompslomp. Typisch Curaçaos. 

Als ze dan eindelijk zijn vrijgegeven, moeten de producten nog in de juiste supermarkt belanden. Die, je raadt het al, net leeg is op het moment dat jij er staat met je winkelwagentje vol hoop.

En ja, we weten het: wereldwijd zijn de boodschappen belachelijk duur geworden. Ook in Nederland krabben mensen zich achter de oren bij het afrekenen van een blokje kaas. Maar hier op Curaçao komt daar nog een logistiek sausje bovenop. Koelcontainers moeten het eiland op, alles moet geïmporteerd worden en daar hangt een prijskaartje aan. Letterlijk.

Inkoop strategie?

Wat het extra mysterieus maakt: het lijkt soms alsof supermarkten hier niet per se inkopen wat goed loopt. Je zou denken: hé, die kruidenkaas vliegt iedere week de deur uit, laten we daar extra van bestellen! Maar nee hoor. In plaats van voorraad aanvullen, lijkt het meer op een potje boodschappen roulette (leuk, naast de bingo). Soms voelt het alsof de inkopers op goed geluk door een catalogus bladeren en denken: hmm... laten we deze maand zestien pakken glutenvrije rozemarijncrackers bestellen. Dat is vast een hit!

En als je dan eindelijk iets vindt wat je écht lekker vindt? Dan is de kans groot dat het volgende week verdwenen is. Voor altijd.

Melk is goed voor elk, behalve je portemonnee

Voor zuivelproducten betaal je hier alsof er goudsnippers in zitten. Kaas? Yoghurt? Tweede hypotheek nodig. En een simpel bakje champignons waar je in Nederland een euro voor neerlegt? Hier ben je zo vijf gulden kwijt. Daarom grijp ik inmiddels eerder naar diepvriesgroenten dan naar verse broccoli.

Wat het nóg spannender maakt: prijzen zijn hier net zo onbetrouwbaar als de WiFi. Diezelfde kruidenkaas is de ene maand Cg 3,75 en de volgende keer vrolijk Cg 5,95. Verrassing! Bonuskaart? Nee, wel Fun Miles. Het enige wat hier in de aanbieding is, is geduld.

First World Problems, eiland-editie

Begrijp me niet verkeerd: we hebben het goed. Meer dan goed. Er is eten in overvloed, zon in de lucht en altijd wel ergens een snek die open is. Maar juist dát maakt het soms zo grappig om het verschil met Nederland te zien. Daar is alles altijd op voorraad. Hier niet. En dat maakt het leven op Curaçao misschien juist een beetje spannender.

Geen surimi sticks? Dan maar een extra potje olijven. Of een diepvrieskip uit Colombia. Of gewoon nóg een fles wijn bij het tankstation. Want wie boodschappen doet op Curaçao, doet dat met een glimlach… en een bingokaart in de achterzak.

#HouOpMetMe

Terug naar blogs