Aranka’s Elftal

In het kader van de voetbalgekte die nu o.a. over Curaçao giert, leek het me leuk om eens te vertellen over mijn jeugd als jarig job op 4 oktober – jawel, Werelddierendag (Tegenwoordig gekscherend WereldBierendag). Klinkt wellicht alsof dat niets met voetbal te maken heeft, maar… hou op met me.

Vanaf mijn 8e kreeg ik namelijk structureel huisdieren als verjaardagscadeau. Katten, ratten, hamsters, konijnen… Gelukkig geen vissen – daar heb ik geen blub mee. Maar op mijn 11e had ik inmiddels Aranka’s Elftal compleet:

• 3 katten: Simon, Tommy en Bobby

• 4 konijnen: Karel Konijn, Fluffy The Rabbit, LouLou Lapin en Dotje

• 2 hamsters: Jan & Bea (vernoemd naar mijn gymdocenten – mijn Dwerghamsters hadden meer conditie dan ik)

• 2 ratten: Patatje Met & Patatje Zonder

Duur geintje en geurtje

En ik kan je vertellen: een hele selectie knaag- en krabbeesten onderhouden van 25 gulden zakgeld in de maand? Dat is topsport. Elke verjaardag hintte ik subtiel richting het publiek (moeder): “Doe maar hooi, stro en voer.” Mijn moeder en ik woonden daarbij ook nog eens op één hoog, in een huis waarvan één kamer basically was omgebouwd tot boerderij. De geur? Niet per se Dior.

Als de herfst weer begon, huiverde ik al: welke diersoort wordt dit jaar toegevoegd aan het team? Natuurlijk viel er af en toe een speler weg richting de eeuwige grasvelden, maar gemiddeld bleef het elftal jarenlang stabiel. Kampioenswaardig bijna.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben absoluut dierenvriend – vooral katten. Die komen tenminste aanlopen om te laten weten dat ze géén aai willen en me liever even een krabbel geven. Ook gaan die doorgaans lekker lang mee <3. Heerlijk duidelijk.

Maar het knaagspul… dat kwam met verhalen.

Patatje Met & Patatje Zonder

Rond mijn 12e had ik al ruim een jaar twee huiskamer-ratjes. Ja, met lange staart. Nee, geen muskusratten. Gewoon lekkere wollen knuffelmodelletjes met kraaloogjes.

• Patatje Met had een bruine vlek.

• Patatje Zonder… niet.

Ze waren praktisch een gezin. Tot Patatje Zonder ineens veranderde in Patatje Oorlog: binnen no time ontwikkelde hij een gigantische tumor. Er was niets meer aan te doen en binnen een paar weken vertrok hij naar de eerder genoemde grasvelden.

En toen zat de Patatje Met dus Zonder. Na een paar dagen gaf ook Patatje Met het op – die twee waren zó aan elkaar verknocht, dat ze niet zonder elkaar konden. Zelfs mijn puberbrein moest toegeven dat dit óók wel iets moois had.

Kwik, Kwek & Kwak

Maar waar gaten vallen in het elftal, ontstaan ook… nieuwe kansen.  Ruimte was er niet, maar wat is ruimte eigenlijk anders dan een flexibel concept?

Toen mijn moeder en ik met een vriendinnetje naar Disneyland Parijs gingen (dat verhaal is op zichzelf al een blog waard), hadden we een oppas nodig.  Marieke (17): dol op dieren en klaar om een lang weekend boerin te spelen inclusief verzorgen van ALLE planten (wij hadden meer planten dan vloer).

Belangrijk detail: wij dachten dat Karel en Fluffy allebei mannetjes waren en die zaten dan ook knus in 1 hok. LouLou en Dotje waren ‘De Dames’ en zaten dus apart. Dachten we.

Midden in ons natgeregende Disney-avontuur belt Marieke in pure paniek. “FLUFFY BLOEDT! Ik krijg de dierenarts niet te pakken! Ik ga 112 bellen!!!”

Wat bleek?  Fluffy bleek niet zo maar Fluffy The Rabbit… maar Miss Fluffy The Rabbit Factory. Ze was – tot ieders verrassing behalve die van Karel – bevallen van drie piepkleine konijntjes. Uiteraard met de namen:

• Kwik

• Kwek

• Kwak

Tuurlijk joh, schuif maar aan op de reservebank van Aranka’s Elftal!

Er zijn nog veel meer knotsgekke dingen gebeurd in huize Keet, maar die bewaar ik lekker voor een volgende episode. En geloof me: het wordt niet minder raar.